با دفن خطوط لوله مربوط به انتقال گاز، نفت و آب، آن‌ها در مجاورت مصالح خاکی و سنگی قرار می‌گیرند که تماس مصالح تیزگوشه با لوله منجر به آسیب دیدن و در مواقعی آسیب جدی بدنه لوله می‌شود. این آسیب‌ها می‌توانند تلفات جانی و مالی قابل توجهی را به دنبال داشته باشند و سبب آلودگی محیط زیست گردند. با به کارگیری یک لایه ژئوتکستایل بر روی بدنه لوله می‌توان مانع از تماس مصالح تیزگوشه با بدنه‌ی لوله‌ها شد و بدین ترتیب از تلفات احتمالی پیشگیری نمود. با توجه به حساسیت پروژه و درصد مصالح تیزگوشه موجود باید از ضخامت‌ها و وزن‌های واحد سطح مختلف از این محصول استفاده کرد.
در پروژه‌های خطوط لوله انتقال گاز، درصورتیکه سطح آب زیرزمین بالا باشد، نیروی شناوری موثر بر لوله به سمت بالا به وجود می‌آید. به منظور کنترل این نیرو از روش‌های سنتی مثل استفاده از دال بتنی در فواصل مشخص استفاده می‌شود. امروزه به جهت کنترل نیروی شناوری در خطوط لوله گاز یک بار گسترده ناشی از وزن خاک بر روی لوله‌ها اعمال می‌گردد. همچنین به منظور محافظت از خطوط لوله در مقابل مصالح تیز گوشه و محصور نمودن خاک و جلوگیری از حرکت آن از روی لوله‌ها از ژئوتکستایل عمرانی استفاده می‌شود. استفاده از این روش ضمن کاهش قابل توجه زمان اجرا منجر به کمتر شدن هزینه‌های اجرای پروژه نیز خواهد شد.
